Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 114
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A (→Wn) brak przed 8. szesnastką l.r. (d1). Chopin powtórzył natomiast przed h1 l.r. pod koniec taktu. W Wf usunięto ten drugi znak, ale nie dodano pierwszego. Wa ma w pełni poprawną notację. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf |
||||||
t. 143
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Przed przedostatnią nutą w A (→Wn1→Wf) brak znaku chromatycznego precyzującego, czy ma ona brzmieć fis2, zgodnie z logiką figuracji, czy f2, zgodnie z zasadami ortografii. W tego typu przenoszonych o oktawę figurach Chopin często pomijał powtórzenia znaków chromatycznych, uważając je za oczywiste. O tym, że słyszał tu fis2 świadczą ostrzegawcze kasowniki przed oktawą f1-f2 w następnym takcie, dodane w korekcie Wf (→Wa) najprawdopodobniej przez Chopina. W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy wersję z fis2. Ma ją również Wa, w którym przypuszczalnie dodano właśnie biorąc pod uwagę opisane kasowniki ostrzegawcze (por. t. 171). W Wn2 zdecydowano się na wersję z f2, dodając przed nim . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||
t. 145
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W żadnym ze źródeł notacja znaków chromatycznych nie jest w pełni poprawna, choć pominięcia nie utrudniają odczytania. W A brakuje podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce (nie ma go też przed 7. ósemką) i des2 na d2 pod koniec grupy trzydziestodwójek. W Wn (→Wf) dodano ten ostatni znak oraz powtórzono przed d na 6. ósemce, a w Wn2 usunięto zbędny przed drugim h2. Najbliższe poprawnej notacji jest Wa, w którym jedyną niedokładnością, wynikającą być może z odmiennego podejścia do takich sytuacji, jest brak przed d1 na 7. ósemce – pojawił się już w tym takcie przed nutą na tej wysokości, jednak w innym kluczu (na 4. ósemce). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn |
||||||
t. 146
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A (→Wn→Wf) brak podwyższającego des2 na d2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, dodając także ostrzegawczy przed c2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |
||||||
t. 148
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W większości źródeł podwyższający des2 na d2 znajduje się nie przed tą nutą, lecz 7 nut wcześniej, przed zapisanym na tej samej wysokości d3, co na ogół uważano wówczas za wystarczające. Ściśle rzecz biorąc, znak nie jest tam jednak w ogóle potrzebny, ponieważ d3 zapisane na wysokości d2 znajduje się już na 4. nucie biegnika – spostrzeżenie to skłoniło zapewne adiustatora Wn2 do usunięcia znaku sprzed drugiego d3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »