Zagadnienia : Błędy Wn

t. 272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

es1 w A, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: nic.              TGTU bez bemola

Bez es1 w Wn1

es1 proponowane przez redakcję

..

Przeoczoną w Wn1 ćwierćnutę es1 Chopin dodał w korekcie Wf (→Wa). Dodano ją także w Wn2. W tekście głównym opatrujemy ją ostrzegawczym .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn1 (→WfWa) przeoczono akcent długi znajdujący się w A. Akcent przywrócono w Wn2, ale jako krótki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 273

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropka staccato w A i Wn2

!!!   miniat: nic              TGTU

Bez znaku w Wn1 (→WfWa)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 274

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk górnego głosu w A i Wn2

!!!   miniat: to co pod łukiem, tylko górna 5-linia.             TGTU

Łuk dolnego głosu w Wn1

EZnieU

Oba łuki w Wf (→Wa)

..

Łuk dolnego głosu, pojawiający się w Wn zamiast wpisanego w A łuku górnego głosu, to prawdopodobnie pomyłka, choć dodania go przez Chopina nie można całkiem wykluczyć (np. jeśli w egzemplarzu korektowym nie było tu żadnego łuku, Chopin mógł dopisać dwa, a sztycharz dodać tylko dolny). W każdym razie w korekcie Wf (→Wa) Chopin przywrócił górny łuk, nie usuwając dolnego, tak iż obok wersji A również wersję Wf z dwoma łukami można uważać za autentyczną. W tekście głównym podajemy tekst A, gdyż autentyczność dolnego łuku nie jest tak niepodważalna, jak górnego, a poza tym górny łuk domyślnie obowiązuje całą partię pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 275

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

b2(3) w A (odczyt dosłowny→Wn1WfWa)

!!!   miniat: drobne ósemki do c4 (bez 4 ostatnich), tylko górna 5-linia, bez ritenuto.           EZTU bez bemola na 6. nutce 

h2(3) w A, możliwa interpretacja

kaso h2 i h3 (EZnieU – przesunięte nuty!)

b2(3) w Wn2

EZTU

..

W A (→Wn1WfWa) brak znaków chromatycz­nych przed 6. i 10. nutą biegnika (wobec zapisu z użyciem przenośnika oktawowego w czasach Chopina ewentualny znak wymagany był tylko przed 6. nutą). Formalnie rzecz biorąc należałoby czytać b2b3, jednak we wznoszących pasażach Chopin na ogół stosował podwyższone nuty zamienne (por. np. t. 87, 95, 143, 175-178, 247-248, 331-334 tej części), co sugeruje możliwość przeoczenia kasowników dających h2 i h3. W tekście głównym podajemy wersję opartą na założeniu, iż pisownia Chopina nie zawiera błędu, dodając ostrzegawczy  przed b2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn