mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 145

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W żadnym ze źródeł notacja znaków chromatycznych nie jest w pełni poprawna, choć pominięcia nie utrudniają odczytania. W A brakuje  podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce (nie ma go też przed 7. ósemką) i des2 na d2 pod koniec grupy trzydziestodwójek. W Wn (→Wf) dodano ten ostatni znak oraz powtórzono  przed d na 6. ósemce, a w Wn2 usunięto zbędny  przed drugim h2. Najbliższe poprawnej notacji jest Wa, w którym jedyną niedokładnością, wynikającą być może z odmiennego podejścia do takich sytuacji, jest brak  przed d1 na 7. ósemce –  pojawił się już w tym takcie przed nutą na tej wysokości, jednak w innym kluczu (na 4. ósemce).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 146

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn→Wf) brak  podwyższającego des2 na d2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, dodając także  ostrzegawczy przed c2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: jak widać.            TGTU

 w Wn

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

 w Wa

EZnieU2
..

W tekście głównym gwiazdkę  umieszczamy z zachowaniem widocznych w A relacji poszczególnych elementów zapisu – , pauzy l.r. i biegnika pr.r.. W Wn (→Wf) znak wydrukowano zaraz po akordzie l.r., jeszcze przed biegnikiem (Wn) lub na jego początku (Wf). Trudno stwierdzić, czy jest to tylko niedokładność, czy też uznano, że skoro ma on pojawić się przed pauzą, której wartość w partii pr.r. jest wypełniona drobnymi ósemkami biegnika, to trzeba go umieścić przed nimi. Wyjaśnienia wymaga także zadziwiająca zgodność Wa z notacją A, do którego wydawca angielski nie miał dostępu. Zdaniem redakcji, jest to wynik niezwykle ciasnego upakowania zapisu – nie mając możliwości odtworzenia pisowni Wf, gdyż znak  wypadłby już nad końcówką znaku , sztycharz odsunął go nieco, by wzięcie pedału miało w ogóle jakiś sens.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 151-153

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Krótkie akcenty w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.                 TGTU (4 akcenty)

Pionowe akcenty w Wa

zamiast krótkich (pod nutami), ostrzem w dół
..

Zmiana kroju akcentów w t. 151 i 153 to charakterystyczna maniera Wa. Podobnie w dalszych, analogicznych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 154

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.           TGTU

Krótki akcent w Wn (→Wf)

Pionowy akcent w Wa

ostrzem w górę
..

Bardzo wyraźny w A akcent długi odtworzono w Wn (→Wf) jako krótki, a w Wa zmieniono na pionowy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn