|
poco - a - poco - cre - scen - do - w A !!! miniat: nic. TGTU |
|
|
poco a poco cresc. cresc. w Wn1 bez kreseczek, poco TGTU, a w połowie t. 241, poco na początku 242, cresc. jako 2. poco TGTU (jeszcze bardziej w lewo) i drugie cresc. trochę na prawo od cre TGTU |
|
|
poco - a - poco - cresc. - cresc. w Wf Prawie jak Wn1 – tylko cres. z 243 dać na samym końcu 242. I kreseczki od pierwszego poco do ostatniego cresc. (244) |
|
|
poco - a - poco - cre - scen - do w Wa poco a poco jak Wf (z kreseczkami) potem zamiast dwóch cresc. jedno cre – – scen – – do prawie o tym samym zakresie (od 4 w t. 242 do 2 w t. 244, z kreseczkami) |
|
|
poco a poco cresc. cresc. - - w Wn2 poco a poco cresc. rozłożone równomiernie od początku 241 do końca 242 i potem cresc. 244 z kreseczkami do końca 246 |
Określenie poco a poco crescendo, w A starannie przez Chopina rozplanowane na przestrzeni sześciu taktów, zostało w Wn1 odtworzone w sposób zbliżony, lecz mniej logiczny i czytelny – pominięto kreseczki łączące poszczególne elementy określenia i wskazujące jego punkt docelowy (
w t. 247) oraz przegrupowano poszczególne słowa, podwajając określenie cresc., które pojawia się w t. 243 i 244. W Wf powtórzono pisownię Wn1, dodając – być może na polecenie Chopina – kreseczki pomiędzy poszczególnymi członami określenia (w t. 241-244). Tę ostatnią notację w Wa poddano dalszym, pozornie logicznym zmianom, w wyniku których jednak crescendo wydaje się definitywnie kończyć w t. 244. Najbliższa intencji Chopina jest notacja Wn2, w którym powtórzono określenia Wn1, dodając jednak po ostatnim cresc. kreseczki aż do t. 247.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Określenia słowne