A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 220-221

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: a1-b1-c1, tylko górna 5-linia, bez dynamiki (f i akcentu).                 EZTU

Łuki w Wn1 (interpretacja)

Łuk A (możliwa interpretacja) i Wn2

EZnieU2

W A t. 220 jest ostatni na stronie i nie ma tam łuku prowadzącego do następnego taktu. Dokończenie takiego łuku jest jednak wpisane na początku t. 221. Przyjmujemy, że Chopin miał na myśli taki łuk, jaki postawił w analogicznej sytuacji dwa takty wcześniej. Niekompletny łuk A dokładnie odtworzono w Wn1, dodając jednak drugi w t. 220. Zdaniem redakcji jest prawdopodobne, że uzupełnienie to pochodzi od Chopina, a jego celem było wskazanie – w sposób przybliżony, aby ze względu na wygodę sztycharza uniknąć poprawek już wydrukowanych elementów – łuku obejmującego a1-b1-c1. Tak też to zrozumiano w Wf (→Wa), ale nie w Wn2, w którym pozostawiono tylko jeden łuk, mogący zresztą uchodzić za inną interpretację zapisu A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn, Adiustacje Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa