Wf
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 57-58

Łuki w A i Wn2

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta 57 i pół t. 58, tylko górna 5-linia, bez akcentu.                 TGTU

Łuki Wn1 (→WfWa)

jak Wn1_tr

Tak jak w t. 56-57 i w wielu innych, schematyczne łuki Wn1 (→WfWa) odzwierciedlają bardziej nawyki sztycharza Wn1 niż notację A. Trzeba jednak zaznaczyć, że choć łuk w t. 57 (ostatnim na stronie A) wyraźnie wskazuje na zamiar doprowadzenia go do następnego taktu, w t. 58 nie ma jego dokończenia.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.