Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 43-44

1 łuk w A

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 43 i cały t. 44, tylko górna 5-linia, bez napisu.         TGTU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

jak Wn1_tr

2 łuki w Wn2

jak Wn2_transkr

Łuki wydań, choć niemal na pewno dowolne (typowe dla sztycharza Wn1 całotaktowe łuki), nie wpływają w istotny sposób na wykonanie – przerwa wypada pomiędzy nutami tej samej wysokości (g2), a doprowadzenie łuku w t. 44 do końca taktu można uznać za łuk-tenuto, wielokrotnie stosowany przez Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa