Kwestia, czy i jak ósemka e2 na końcu t. 40 powinna być połączona z sąsiednimi frazami, nie jest oczywista. Obie frazy są bowiem kompletne bez tej nuty i w zasadzie mogłyby być zestawione z pominięciem tego łącznika (choć oczywiście ze szkodą dla gładkości połączenia). Można też rozumować bardziej pragmatycznie – ósemka ta jest faktem, a łącząc obie frazy, należy tym samym do nich obu. W całej I części Koncertu miejsce to występuje w podobnej postaci sześciokrotnie:
- w t. 40-41 łuki A nie włączają omawianej ósemki do żadnej z sąsiednich fraz, choć łuk dochodzący do es2 w t. 40 można ewentualnie uznać za niedokładny i sięgający intencjonalnie do końca taktu. Możliwe więc, że tak właśnie przedłużony łuk, występujący w Wf (→Wa), to efekt korekty Chopina. Nie jest to jednak pewne, gdyż nie widać tam żadnych śladów dokonywania zmian w druku;
- w t. 48-49 nie ma żadnych łuków;
- w t. 128-129 ósemka e2 przyłączona jest w A do następnej frazy, czego zresztą nie uwzględniono w większości wydań;
- w t. 136-137 sytuacja w A była początkowo podobna jak w t. 40-41, Chopin jednak przedłużył następnie łuk w t. 136, tak iż problematyczna nuta została nim objęta (przedłużony łuk można nawet uważać za sięgający do f2 na początku t. 137);
- w t. 276-277 w A nie ma łuków frazowych, jednak w Wn (→Wf→Wa) dodano łuk od początku t. 277;
- w t. 284-285 widoczna w A poprawka łuku zamyka frazę na ćwierćnucie es2, pozostawiając ósemkę e2 bez łuku. Ostateczny efekt tej poprawki nie jest jednak zupełnie jasny, gdyż słabo widoczna końcówka dłuższego łuku pozostała nieskreślona. Zapisu tego nie odtworzono zresztą w wydaniach – na omawianej nucie zbiegają się dwa łuki i nie jest wykluczona Chopinowska korekta łukowania w tym miejscu.
W zestawieniu powyższym widać, że Chopin nie dążył do ujednolicenia tych miejsc, ani nawet nie przywiązywał do kwestii ich łukowania szczególnej wagi. W rozpatrywanych t. 40-41 obie źródłowe wersje łukowania można więc traktować równorzędnie. Biorąc pod uwagę możliwość autentycznej korekty Wf i widoczne poprawki A w podobnej sytuacji w t. 136-137, w tekście głównym podajemy dłuższy łuk Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Łuki