Wf
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 328-329

Kontynuacja łuku w A

!!!   miniat: to co pod przenośnikiem oktawowym, tylko górna 5-linia.                  TGTU (na miniaturze ten kawałek łuku dać niżej)

Nowy łuk w Wn

pierwszy do końca 1. połowy t. 328. Drugi nad całym 329

Bez łuku w Wf

jak war. 22, tylko pierwszy łuk

Nowy łuk w Wa

war. 33 + drugi nad reszta pasażu (półtora taktu)

Podział łuku w Wn (→Wf), w wyniku którego 2. połowa t. 328 w ogóle nie jest objęta łukiem, to niewątpliwie błąd sztycharza Wn1. Wersję Wf – bez łuku w t. 329 – można inerpretować jako przeoczenie Wf lub jako zapis stanu Wn1 sprzed ostatnich retuszów. W tym drugim przypadku łuk Wn1 w t. 329 byłby niedokładną próbą złagodzenia skutków pominięcia końcowego półtorataktowego fragmentu łuku. Odpowiednie uzupełnienie łuku, tym razem dokładne, wprowadzono w Wa. Patrz też uwaga o łuku l.r.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.