A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 116-117

Łuk do seksty w t. 117 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                    EZTU = prawy koniec łuku 116 + końcówka w 117 oraz lewy koniec 117

Łuk do końca t. 116 w Wn1 (→WfWa)

EZnieU = prawy koniec 116 + lewy koniec 117

Podział łuku na kresce taktowej to typowa dowolność Wn1 (→WfWa). Pominięto także kropkę staccato w t. 117, co całkowicie zniekształciło obraz frazowania w tym fragmencie. W Wn2 łuk doprowadzono do ósemki w t.117, zgodnie z A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa