op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
|
Łuk do seksty w t. 117 w A i Wn2 !!! miniat: nic. EZTU = prawy koniec łuku 116 + końcówka w 117 oraz lewy koniec 117 |
|
|
Łuk do końca t. 116 w Wn1 (→Wf→Wa) EZnieU = prawy koniec 116 + lewy koniec 117 |
Podział łuku na kresce taktowej to typowa dowolność Wn1 (→Wf→Wa). Pominięto także kropkę staccato w t. 117, co całkowicie zniekształciło obraz frazowania w tym fragmencie. W Wn2 łuk doprowadzono do ósemki w t.117, zgodnie z A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
