Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 110

Łuczek w A

!!!   miniat: ta co w t. 110-111.                 EZnieU

Bez znaku w Wn (→WfWa)

Widoczny w A łuk nad pierwszymi dwiema szesnastkami został zlekceważony w wydaniach, być może słusznie, gdyż niewykluczone, że Chopin np. zaczął pisać całotaktowy łuk w tym miejscu, ale uznał, że wypadnie za nisko, i wpisał drugi wyżej, nie troszcząc się już o skreślenie pierwszej próby. Jest to jednak tylko przypuszczenie, a dodatkowy łuczek można uważać za powiązany ze strukturą motywiczną figuracji:

  • fraza w t. 105 rozpoczyna się od 2. ósemki taktu motywem c1-f1-g1-as1. Motyw ten jest następnie powtórzony na tej samej pozycji rytmicznej w początkowych odcinkach kolejnych fraz w t. 107, 109, 110 i 111 (oktawę lub dwie wyżej).
  • cztery powtórzenia opisanego motywu poprzedzone są parą szesnastek f1-as1 lub f2-as2, które spajają kolejne frazy, łącząc się melodycznie i harmonicznie zarówno z poprzednią, jak i z następną.
  • dodatkowy łuczek mógłby więc przypominać (a może podkreślać) ową podwójną funkcję tych szesnastek.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż