A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 110-111

Łuki w A (prawdopodobne odczytanie→WnWfWa)

!!!   miniat: po dwie szesnastki z każdej strony kreski taktowej, tylko górna 5-linia, bez forte (może łatwiej będzie wykroić z t. 109-110).                        EZTU (na 2 pięcioliniach)

Łuk w A, inne odczytanie

EZnieU

Z notacji A nie wynika jednoznacznie, czy łuki mają być pomiędzy taktami rozdzielone. Łuk w t. 110, ostatnim na stronie, sięga poza kreskę taktową, choć nie jest to wyraźnie widoczne z powodu kończącego się atramentu. Ewentualnej kontynuacji łuku raczej nie potwierdza jednak łuk w t. 111, biegnący wprawdzie wysoko nad pierwszymi szesnastkami, ale kształtem sugerujący początek nowego znaku. Zdaniem redakcji, oba odczytania są równouprawnione, a w tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie zapisane wyraźnie w analogicznej sytuacji takt wcześniej.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa