|
Łuki A (odczyt dosłowny) i Wn2 !!! miniat: 2 ostatnie szesnastki 100 (przeniesione na dolną pięciolinię) i 1. ćwierćnuta 101, tylko dolna 5-linia, bez palcowań. Łuk 99-100 tylko do ostatniej szesnastki + 101-102 EZTU. |
|
|
Łuki A, interpretacja kontekstowa EZTU |
|
|
99-100 jak war_11 + 101-102 EZnieU |
T. 100 jest ostatnim na stronie A i, jak to często bywa, łuki są na przejściu stron zanotowane niedokładnie. Łuk w t. 100 sięga daleko poza nuty, sugerując kontynuację, jednak w t. 101 nie ma ewentualnego dokończenia tego łuku. Dlatego wersje wydań, w których łuk kończy się wraz z ostatnią nutą t. 100, można uznać za usprawiedliwione. Logika przebiegu muzycznego sugeruje jednak, by za niedokładność uznać brak dokończenia łuku w t. 101, a nie przeciągnięcie końcówki łuku w t. 100 – por. np. analogiczną sytuację 4 takty dalej.
Rozpoczęcie łuku w t. 101 od początku taktu to typowa niedokładność Wn1 (→Wf→Wa), poprawiona w Wn2. (Łuk Wn1 nosi ślady poprawek w druku – widać, że był początkowo podzielony na kilka części. Nie oznacza to, że Chopin chciał przesunąć początek łuku – celem korekty niewątpliwie było połączenie bezsensownych fragmentów.)
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Korekty łuków Koncertu f w Wn1
notacja: Łuki
