A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 145

Nowy łuk od c2 w A

!!!   miniat: dwa ostatnie łuki, tylko górna 5-linia, bez palcowania.                 TGTU

Nowy łuk od d2 w Wn (→WfWa)

4 + 6

Wcześniejszy podział łuku w wydaniach to niemal na pewno wynik nieuwagi sztycharza Wn1, który widząc podobnie ukształtowaną grupę czterech nut, dał trzeci z kolei czteronutowy łuk. Łuki wskazują tu prawdopodobnie ugrupowanie rytmiczne tej 18-nutowej figury – 4-4-5-5.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego