Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 128-130

Łuk z końcówką tenuto w A

!!!   miniat: jak widać                                     TGTU

2 całotaktowe łuki w Wn1 (→Wf)

129 od e2 do des3; 130 od pierwszego c3 do półnuty

Cało- i półtaktowy łuk w Wa

Łuk w Wn2

jak TGTU, ale tylko do półnuty (EZnieU2)

W tekście głównym podajemy łuk A, wyznaczający zakres frazy, z charakterystycznym zakończeniem wskazującym na konieczność dokładnego wytrzy­ma­nia ostatniej, długiej nuty (łuk-tenuto). Dwa cało­tak­towe łuki Wn (→Wf, powtórzone niedokładnie w Wa) pozbawiły łukowanie Chopinowskie wszystkich niuan­sów. W Wn2 przywrócono w zasadzie łuk Chopinow­ski (bez przedłużonego zakończenia "tenuto").

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Łuki tenuto

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż