Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 140

11 kropek w A

TGTU

16 kropek w Wn

wszystkie, pierwsza pod mordentem, łuk trochę podnieść z prawej strony (mniej więcej jak na miniaturze)

15 kropek w Wf (→Wa)

bez pierwszej

Uogólnienie kropek staccato na wszystkie szesnastki to niemal na pewno dowolność Wn (→WfWa). Świadczy o tym pierwotne łukowanie A, w którym łuk obejmował tylko trzy grupy szesnastek, a więc te, w których występują kropki. Zdaniem redakcji, wskazuje to na powiązanie tych oznaczeń, dość częste u Chopina, który wskazywał w ten sposób artykulację łagodniejszą lub delikatniejszą niż zwykłe staccato. Ten pierwotny łuk potwierdza tym samym, że w zamyśle Chopina opisany rodzaj wykonania dotyczył tylko 11 nut.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż