Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wydawca: | Breitkopf & Härtel |
Data: | V 1840 |
Numer wydawniczy: | 6329 |
Tytuł: | Sonate |
Dedykacja: | Brak |
Wn1 jest oparte na KG, jednak tekst podkładu odtworzono ze znaczną liczbą usterek, wynikających z nieuwagi (przeoczenia), niezrozumienia rękopisu lub stosowania pewnych konwencji (manier) sztycharskich. Można tu wymienić:
- pominięcie znaków dynamicznych, np. w t. 1 i 5 oraz 18-19, 47-48, 97, 113-115, 127-128, 193-200;
- pominięcie akcentów, np. w t. 25-26, 37-38;
- pominięcie łuków, np. w t. 80, 101-104, 108-109, 212-214 i 215-218;
- pominięcie w t. 111 i w t. 198;
- niedokładne, zmieniające sens umiejscowienie oznaczeń, np. łuków w t. 48, 80-81, 89, 169, znaku w t. 49 i 179, widełek w t. 158-160;
- dodanie łuków l.r. w t. 105-107;
Najpoważniejsze odstępstwa od niezawierającego błędów tekstu KG to:
- dodanie znaku repetycji przed t. 5;
- pominięcie wewnętrznych nut akordu w t. 66;
- es2 zamiast des2 w ostatnim akordzie t. 77;
- zmiana B na H w t. 120;
- błąd tercjowy w t. 148;
- pominięcie B1 w t. 241.
W Wn1 przeprowadzono staranną adiustację przygodnych znaków chromatycznych, wyłapując zdecydowaną większość braków rękopisu, oraz dodając szereg znaków ostrzegawczych:
- uzupełnienia pominiętych znaków np. w t. 22, 107, 110, 115, 124, 127-128, 137-138, 145-150,
- dodanie znaków ostrzegawczych, np. w t. 93, 96, 129 czy 136-137.
Skorygowano także innego rodzaju usterki, np.:
- poprawiono błędną wartość rytmiczną akordu w t. 41 i oktawy w t. 110;
- dodano pominięty przenośnik oktawowy w t. 73;
- poprawiono błędną decymę na oktawę w t. 93;
- poprawiono niedokładnie zapisane nuty w t. 112-114;
- poprawiono niedokładnie zapisane łuki l.r. w t. 137;
- poprawiono błędną septymę na sekstę w t. 141;
- poprawiono błędne f na es w ostatnim akordzie t. 226.
Nic nie wskazuje, by Chopin brał udział w przygotowywaniu Wn1. Nawet najpoważniejsze ingerencje można bowiem z dużym prawdopodobieństwem uznać za efekt rutynowych działań adiustacji, niektóre z nich są przy tym sprzeczne z niewątpliwie autentycznymi wersjami niezależnych źródeł (Wf i Wa1). Np. w t. 141 prawdopodobny błąd pisowni Chopina został przez niego skorygowany w Wf3, podczas gdy w Wn dokonano tylko adiustacji zapisu (patrz też t. 130 i 131 w II części Sonaty).
Pewne błędy podkładu pozostały w Wn1 nieskorygowane, jak choćby haplografia w t. 217, umieszczony przed niewłaściwą nutą w t. 219 czy a1 zamiast f1 w akordzie w t. 236.
Oryginał w: | Biblioteka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń |
Sygnatura: | IV 2071 |