Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- Następna »
t. 128
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Występująca w Wf1 (→Wf2→Wa1) wersja z e3 (w obu Wf bez koniecznego w tej sytuacji ) jest niemal na pewno błędna. Dowodzą tego: cis3 zapisane w KG (→Wn) i Chopinowskie poprawki w WfSz i Wf3 (→Wf4). Prawidłowa wersja z cis3 zapisana jest w części źródeł niedokładnie – niezbędny znajduje się tylko w Wn i Wa2. Dalsze pominięcia znaków chromatycznych – patrz sąsiednia uwaga. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG , Dopiski WfSz |
||||
t. 129-131
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Tak jak w t. 121-123, znak został dodany przez Chopina w korekcie Wf3 (→Wf4). Powtórzono go następnie w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||
t. 141
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Wersja 4. ósemki z h2 może nie być autentyczna, gdyż widoczny przed tą nutą w KG i Wf1 (→Wf2→Wa1) miał prawdopodobnie dotyczyć dolnej nuty tercji, g2 (adiustatorzy Wn i Wa2 dodali tu drugi , uznając jego brak za zwykłe przeoczenie). Wskazuje na to porównanie z analogicznymi taktami – we wszystkich pozostałych miejscach (t. 137, 143, 145 i 147-149) górny głos dwudźwięków prowadzony jest diatonicznie, bez podwyższania nuty na 4. ósemce taktu. Potwierdza to Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4), w której znak przeniesiono przed dolną nutę, co dowodzi, że kompozytor słyszał tu g2-b2. Jeśli zaś g2-b2 było rzeczywiście od początku zamierzone przez Chopina, to w [A] był przypuszczalnie postawiony niedokładnie, gdyż dwie osoby – kopista i sztycharz Wf1 – odczytały go niewłaściwie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf |
||||
t. 141
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Jako 5. ćwierćnutę KG i Wf1 (→Wf2→Wf3) ma septymę ges-f1. Błąd znajdował się najprawdopodobniej w [A], a został poprawiony w korekcie Wf4. Poprawny tekst mają też Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||
t. 153-156
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
W tekście głównym uwzględniamy znak wpisany w KG (→Wn). Krótsze widełki w Wf1 (→Wf2→Wa) są prawdopodobnie niedokładne, a pomyłką wydaje się także ich usunięcie w Wf3 (→Wf4) – crescendo jest tu tak naturalne ze względu na szybko wznoszącą się progresję i nawarstwianie harmonii dzięki pedalizacji. Patrz też t. 158-160. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- Następna »