Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 128

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

gis2-cis3 w KG (→Wn), Wf3 (→Wf4), WfSz i Wa2

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia bez łuku i dynamiki.         TGTU = cis3 z # + kaso e3 przed 5. ćwierćnutą.

gis2-e3 w Wf1 (→Wf2Wa1)

e3 z kaso e3 (przed tą ćwierćnutą!)

..

Występująca w Wf1 (→Wf2Wa1) wersja z e3 (w obu Wf bez koniecznego w tej sytuacji ) jest niemal na pewno błędna. Dowodzą tego: cis3 zapisane w KG (→Wn) i Chopinowskie poprawki w WfSz i Wf3 (→Wf4). Prawidłowa wersja z cis3 zapisana jest w części źródeł niedokładnie – niezbędny  znajduje się tylko w Wn i Wa2. Dalsze pominięcia znaków chromatycznych – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG , Dopiski WfSz

t. 129-131

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Bez znaku w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2Wa1)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza  

 w Wf3 (→Wf4) i Wa2

..

Tak jak w t. 121-123, znak  został dodany przez Chopina w korekcie Wf3 (→Wf4). Powtórzono go następnie w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

g2-h2 w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2Wa)

!!!   miniat: od 4. do 6. ósemki, tylko górna 5-linia (motyw).        Tu dwa kaso g2-h2

g2-b2 w Wf3 (→Wf4)

TGTU = tylko kaso g2

..

Wersja 4. ósemki z h2 może nie być autentyczna, gdyż  widoczny przed tą nutą w KG i Wf1 (→Wf2Wa1) miał prawdopodobnie dotyczyć dolnej nuty tercji, g2 (adiustatorzy Wn i Wa2 dodali tu drugi , uznając jego brak za zwykłe przeoczenie). Wskazuje na to porównanie z analogicznymi taktami – we wszystkich pozostałych miejscach (t. 137, 143, 145 i 147-149) górny głos dwudźwięków prowadzony jest diatonicznie, bez podwyższania nuty na 4. ósemce taktu. Potwierdza to Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4), w której znak przeniesiono przed dolną nutę, co dowodzi, że kompozytor słyszał tu g2-b2. Jeśli zaś g2-b2 było rzeczywiście od początku zamierzone przez Chopina, to  w [A] był przypuszczalnie postawiony niedokładnie, gdyż dwie osoby – kopista i sztycharz Wf1 – odczytały go niewłaściwie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Jako 5. ćwierćnutę KG i Wf1 (→Wf2Wf3) ma septymę ges-f1. Błąd znajdował się najprawdopo­dobniej w [A], a został poprawiony w korekcie Wf4. Poprawny tekst mają też Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 153-156

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Trzytaktowe  w KG (→Wn)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 153 , cały 154 i 2 ósemki 155, tylko górna 5-linia, ścieśnione trochę.       TGTU

Jednotaktowe  w Wf1 (→Wf2Wa)

EZnieU

Bez znaku w Wf3 (→Wf4)

..

W tekście głównym uwzględniamy znak  wpisany w KG (→Wn). Krótsze widełki w Wf1 (→Wf2Wa) są prawdopodobnie niedokładne, a pomyłką wydaje się także ich usunięcie w Wf3 (→Wf4) – crescendo jest tu tak naturalne ze względu na szybko wznoszącą się progresję i nawarstwianie harmonii dzięki pedalizacji. Patrz też t. 158-160.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf