Zagadnienia : Błędy Wf
t. 131
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Jako najniższą nutę w akordzie na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf (→Wa) mają błędnie f. Błąd zadiustowano w Wn, dodając przed tą nutą, co trzeba uznać za uzasadnione. Jednak porównanie z analogicznym t. 171, a przede wszystkim zmiana wprowadzona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf4 przekonuje, że pomyłka dotyczyła wysokości nuty, a nie braku . Wersję z es wprowadzono także w Wa2, zapewne na podstawie Wf4. Zdaniem redakcji, zarówno tu, jak i w poprzednim takcie mamy do czynienia z błędami Chopina w [A]. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |
||||||||
t. 140
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Brak nuty ces1 to najprawdopodobniej skutek niewyraźnej notacji [A]. Wskazuje na to porównanie z analogicznymi t. 138, 178 i 180. Nutę dodano – zapewne na podstawie takiego właśnie porównania – w Wn, co powtórzono później w Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Błędy KG |
||||||||
t. 140-141
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Zasięg łuków w KG jest niejasny ze względu na nonszalancki sposób ich pisania, a także przejście na nową linię tekstu (od t. 141). Za odczytanie dosłowne przyjmujemy podział łuków na kresce taktowej, gdyż na początku t. 141 nie ma dokończenia poprzedniego łuku. Tak podzielony łuk ma również Wa, oparte na podkładzie, w którym łuki były najprawdopodobniej dopisane przez Chopina (w tym fragmencie). Wersję tę podajemy zatem w tekście głównym. Zdaniem redakcji jednak, bardziej uzasadnione jest odczytanie łuków KG z podziałem po 1. ćwierćnucie t. 141. Łuk Wn jest raczej niedeterminującym frazowania wyjściem awaryjnym, niż próbą odtworzenia notacji KG. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa |
||||||||
t. 143
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Abstrahując od nieortograficznej notacji, wersja z d1 (=eses1) jest brzmieniowo niewykluczona. Mimo to, zdaniem redakcji jest bardzo prawdopodobne, że brak przywracającego des1 to pomyłka Chopina. Świadczą o tym:
W omawianym t. 143 przed des1 znajduje się tylko w Wa2. Natomiast w Wn2 dodano przed ces1, co można by uznać za mechaniczną pomyłkę, gdyby nie to, że identyczne uzupełnienie wprowadzono w t. 183. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG |
||||||||
t. 148-152
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W źródłach opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 (→Wf2→Wf3,Wa1) – brakuje czterech kasowników podwyższających ces1 na c1, w t. 148-149 i 151-152. Te oczywiste niedokładności poprawiono w Wn, Wf4 i Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG |