Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 117
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W tekście głównym podajemy dimin. w t. 117 (wraz z w t. 118-120), zgodnie z KG (i Wn2), zawierającymi dokładniejsze oznaczenia dynamiczne (nie jest całkiem jasne, czy użyty w KG skrót to dimin. czy dim.; Chopin używał obu). Umiejscowienie wskazówki w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4) dopiero w następnym takcie może być niedokładne. Brak określenia w Wf1 i Wn1 to z pewnością błędy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 118-120
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Widełki znajdują się tylko w KG i Wn2. Znak w KG mógł być dopisany przez Chopina (lub przeoczony w Wf). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 130-134
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Brak łuku w Wf ma z pewnością przypadkowy charakter – pominięto wszystkie łuki w t. 121-142. Także niedokładność łuku KG (zadiustowanego w Wn) nie ulega wątpliwości. Podstawą tekstu głównego jest dodany najprawdopodobniej przez Chopina łuk Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||||||
t. 130
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf mają w pr.r. wyraźnie błędnie ces1-ges1. Ponieważ w odpowiednim miejscu poprzedniego taktu w podobnym kontekście harmonicznym występowało ces1-g1, narzucającą się poprawką jest dodanie podwyższającego ges1 na g1. Uzupełnienie to istotnie wprowadzono w Wa i Wn. W korekcie Wf4 dokonano jednak innej zmiany – ges1 zastąpiono przez as1. Zarówno Wa, jak i Wf4 noszą ślady ingerencji Chopina, tak iż każda z tych wersji może być autentyczna. Z drugiej strony, w obu tych źródłach pojawiają się zmiany wskazujące na działania adiustatorów, nie ma więc pewności, czy i która z nich rzeczywiście pochodzi od Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |
||||||||||||||
t. 131
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Jako najniższą nutę w akordzie na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf (→Wa) mają błędnie f. Błąd zadiustowano w Wn, dodając przed tą nutą, co trzeba uznać za uzasadnione. Jednak porównanie z analogicznym t. 171, a przede wszystkim zmiana wprowadzona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf4 przekonuje, że pomyłka dotyczyła wysokości nuty, a nie braku . Wersję z es wprowadzono także w Wa2, zapewne na podstawie Wf4. Zdaniem redakcji, zarówno tu, jak i w poprzednim takcie mamy do czynienia z błędami Chopina w [A]. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |