Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 130
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf mają w pr.r. wyraźnie błędnie ces1-ges1. Ponieważ w odpowiednim miejscu poprzedniego taktu w podobnym kontekście harmonicznym występowało ces1-g1, narzucającą się poprawką jest dodanie podwyższającego ges1 na g1. Uzupełnienie to istotnie wprowadzono w Wa i Wn. W korekcie Wf4 dokonano jednak innej zmiany – ges1 zastąpiono przez as1. Zarówno Wa, jak i Wf4 noszą ślady ingerencji Chopina, tak iż każda z tych wersji może być autentyczna. Z drugiej strony, w obu tych źródłach pojawiają się zmiany wskazujące na działania adiustatorów, nie ma więc pewności, czy i która z nich rzeczywiście pochodzi od Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |
|||||||||
t. 131
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Jako najniższą nutę w akordzie na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf (→Wa) mają błędnie f. Błąd zadiustowano w Wn, dodając przed tą nutą, co trzeba uznać za uzasadnione. Jednak porównanie z analogicznym t. 171, a przede wszystkim zmiana wprowadzona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf4 przekonuje, że pomyłka dotyczyła wysokości nuty, a nie braku . Wersję z es wprowadzono także w Wa2, zapewne na podstawie Wf4. Zdaniem redakcji, zarówno tu, jak i w poprzednim takcie mamy do czynienia z błędami Chopina w [A]. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |
|||||||||
t. 145-147
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Obie pisownie łuku w t. 145-146 – KG (→Wn) i Wf3 (→Wf4) – znaczą w zasadzie to samo, jednak notacja użyta w Wf akcentuje konieczność zatrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 146, co często nie jest przestrzegane w przypadku ostatniej nuty pod łukiem. Chopin niejednokrotnie uciekał się do tego typu pisowni, por. np. cz. I, t. 176, Etiudę a op. 25 nr 4, t. 50, cis op. 25 nr 7, t. 22, 24, 28 i 30 czy Mazurek h op. 33 nr 4, t. 2, 4 i analog. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Łuki tenuto |
|||||||||
t. 198-199
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Łuk przetrzymujący b2 został dodany – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf4. Uważamy tę zmianę za poprawkę niedokładnej (niekompletnej) notacji zarówno w tym miejscu, jak i w analogicznej sytuacji w t. 10-11. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 222-224
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Łuk dodany – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf3 (→Wf4) pokazuje wyraźnie, że w intencji kompozytora nie miał on sięgać aż do następnego taktu. Dłuższy łuk Wa można w tej sytuacji interpretować jako niedokładne odczytanie łuku dopisanego w podkładzie przez Chopina (por. t. 36-37) lub dodatek adiustacji na podstawie analogicznego miejsca pierwszej części Scherza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Łuki tenuto |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »