Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
|
t. 57
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Akord z ces2, mimo iż z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy, jest jednak najprawdopodobniej następstwem pomyłki Chopina. Czterodźwięk zmniejszony dis-fis-a-c (a-c-es-ges) wprowadza bowiem tonację b-moll, co Chopin wskazał zmianą enharmoniczną w poprzednim takcie. W tym kontekście przeoczenie kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG |
|||
|
t. 78-80
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Łuk nad motywem końcowym to niewątpliwie Chopinowski dodatek w korekcie Wf3 (→Wf4) i w podkładzie do Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
|||
|
t. 108
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Zgodność wersji KG i Wf1 (→Wf2) dowodzi, że taki zapis figurował również w [A]. O bardzo prawdopodobnej pomyłce Chopina, związanej przypuszczalnie z wprowadzaniem ulepszonej wersji przejścia do następnej frazy (można domniemywać, że pierwotnie t. 108 był powtórzeniem t. 107, tak jak w dwóch poprzednich podobnych frazach), świadczą niezręczne w tym kontekście równoległe oktawy As-as i Ges-ges, a przede wszystkim Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4) i podkładu do Wa. Wersja Wn, mimo zgodności z tymi autentycznymi poprawkami, jest najprawdopodobniej szczęśliwie trafioną adiustacją, wzorowaną na t. 128. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa |
|||
|
t. 110-114
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W KG i Wf1 (→Wf2→Wa1) przed 3. ćwierćnutą t. 110 i 114 nie ma znaków chromatycznych. Jest to z pewnością przeoczenie Chopina w [A], skorygowane w Wf3 (→Wf4). Kasowniki dodano także w Wn (w Wn1 tylko w górnym głosie) i Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności KG |
|||
|
t. 118-120
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Wersja Wf1 (→Wf2→Wa1) jest przypuszczalnie wersją pierwotną, gdyż była początkowo wpisana także w KG, w której została poprawiona, przypuszczalnie przez Chopina. Co ciekawe, w KG poprawiane były także środkowe ćwierćnuty pr.r. (z f1 na es1), które jednak w Wf są wydrukowane od razu w wersji ostatecznej. Niewykluczone więc, że widząc jednakowe akordy w l.r., kopista uznał za jednakowe także ćwierćnuty pr.r. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że w rękopisach wypisany nutami był tylko pierwszy z tych trzech taktów. Wersję z ges wpisano także w WfSz. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne korekty Wf , Poprawki KG , Autentyczne korekty KG , Dopiski WfSz |
jest bardzo prawdopodobne – por. uwagę w t. 56. Kasownik dodany – prawdopodobnie przez Chopina – w 
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »