Zagadnienia : Akcenty długie
t. 14
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Akcent w KG został przypuszczalnie dopisany przez Chopina. W Wn, wyraźnie wbrew rękopisowi, przydzielono go do l.r. i nadano mu kształt zwykłego, krótkiego akcentu. Tak umiejscowiony znak powtórzono w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||
t. 16
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, które ze źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 – trafniej oddało zakres, a co za tym idzie, także sens widełek . Obie wersje mają swoje zalety stylistyczne i mogą być przekonująco uzasadnione od strony źródłowej:
W tekście głównym podajemy znak według źródła podstawowego, czyli Wf. Wersję KG można uważać za równorzędny wariant. Akcent w Wn1 jest niewątpliwie wynikiem niezrozumienia pisowni KG, co poprawiono w Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 24, 70 i 78. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 45
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, czy w zamyśle Chopina znak na początku taktu miał być akcentem długim, jak można sądzić na podstawie KG i Wn2, czy raczej diminuendem, jak go zapisano w Wf (→Wa). Biorąc pod uwagę, że w każdym wypadku znak odnosi się do pr.r., różnica wykonania może być niezauważalna. Do tekstu głównego przyjmujemy odczytanie źródła podstawowego, czyli Wf. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Wyraźny akcent długi w KG (w t. 14, którego powtórzeniem jest t. 68) został w Wn odtworzony jako krótki. Znak dodano także w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn |