Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 7-8
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Zapis KG, odwzorowujący skrótową notację [A], oznacza zdaniem redakcji dwa znaki . Do podobnego wniosku doszedł też adiustator Wn2mar (→Wn2), natomiast Wf i Wn1 podają widełki tylko w t. 7. Co ciekawe, w analogicznej sytuacji w t. 11-12 wszystkie wydania umieszczają oznaczenia w obu taktach (ale różnią się sposobem potraktowania pedalizacji). Jeśli chodzi o zakres znaków, to w tekście głównym przyjmujemy uśrednione znaki KG i Wf, gdyż występująca między nimi różnica szesnastki wydaje się nieistotna. Dłuższe znaki Wn i krótsze Wa to zapewne niedokładności odczytania podkładów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 11-12
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Brak znaków to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza Wa1, choć możliwości usunięcia ich przez Chopina w podkładzie do tego wydania nie da sie całkiem wykluczyć. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
|||||||||||||||||
t. 14
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Akcent w KG został przypuszczalnie dopisany przez Chopina. W Wn, wyraźnie wbrew rękopisowi, przydzielono go do l.r. i nadano mu kształt zwykłego, krótkiego akcentu. Tak umiejscowiony znak powtórzono w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||||||||
t. 16
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, które ze źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 – trafniej oddało zakres, a co za tym idzie, także sens widełek . Obie wersje mają swoje zalety stylistyczne i mogą być przekonująco uzasadnione od strony źródłowej:
W tekście głównym podajemy znak według źródła podstawowego, czyli Wf. Wersję KG można uważać za równorzędny wariant. Akcent w Wn1 jest niewątpliwie wynikiem niezrozumienia pisowni KG, co poprawiono w Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 24, 70 i 78. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 17-18
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Znaki znajdują się tylko w Wa, dopisane najprawdopodobniej przez Chopina w podkładzie do tego wydania. Znak w t. 18, mający postać akcentu pod akordem na 2. mierze taktu, jest niemal na pewno wynikiem niezrozumienia wpisu Chopina – w oryginalnym układzie graficznym akordy l.r. rozłożone są na obie pięciolinie, przez co wpisane pomiędzy pięcioliniami można zrozumieć jako odnoszące się tylko do l.r. (podobnie w t. 26). W tekście głównym proponujemy znacznie bardziej prawdopodobne odczytanie tych znaków, podane w Wa w repryzie (t. 72 i 80). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »