mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 28

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Podobnie jak w t. 20, błąd Chopina w [A] spowodował, że prawidłowy zapis trylu pojawił się w wydaniach – mimo korekty Wf3 – dopiero w Wn2 i Wa2. Pomyłka została poprawiona we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfSz

t. 40

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W KG i Wf1 (→Wf2→Wf3→Wf5) nie ma  przed 1. nutą pr.r. Tę oczywistą z harmonicznego punktu widzenia pomyłkę sprostowano w Wn, Wa i Wf4 (w przypadku dwóch ostatnich wydań niewykluczona jest korekta Chopina). Kasownik dopisano także w WfS.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 42

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

es w KG i Wn2

ges w Wn1 (→Wn2mar)

f w Wf (→Wa)
..

Zarówno wersja KG (wprowadzona później w Wn2), jak i Wn1 (→Wn2mar) to najprawdopodobniej pomyłki. W tekście głównym podajemy jedyną poprawną wersję Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 45

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Akcent długi w KG i Wn2

!!!   miniat: nic.              EZnieU

 w Wf (→Wa)

Bez znaku w Wn1 (→Wn2mar)
..

Nie jest jasne, czy w zamyśle Chopina znak na początku taktu miał być akcentem długim, jak można sądzić na podstawie KG i Wn2, czy raczej diminuendem, jak go zapisano w Wf (→Wa). Biorąc pod uwagę, że w każdym wypadku znak odnosi się do pr.r., różnica wykonania może być niezauważalna. Do tekstu głównego przyjmujemy odczytanie źródła podstawowego, czyli Wf.
Brak znaku w Wn1 (→Wn2mar) jest niewątpliwie przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 45-46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

  w KG

!!!   miniat: to co pod łukiem w t. 45-46 (niecałe półtora taktu), tylko górna 5-linia.         Tu EZnieU  i TGTU 

  w Wf (→Wa)

 i akcent w Wn1

EZnieU1 + akcent długi pod 4. ćwierćnutą na wysokości wideł

  w Wn2mar (→Wn2)

EZnieU1 + TGTU
..

Występująca w tych taktach para widełek   wykazuje spore różnice, jeśli chodzi o zakres obu znaków w poszczególnych źródłach. W przypadku pierwszego z nich za znaczące uważamy jedynie różnice dotyczące momentu rozpoczęcia znaku. Wersje KG i Wf – źródeł opartych na [A] – uważamy za równorzędne warianty, z których do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego (Wf). Nieprzekraczające jednej ósemki różnice zasięgu widełek  wydają się nieistotne; jedynie odtworzenie ich w Wn1 jako akcentu jest z pewnością błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn