Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 65-68
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Zastosowane w rękopisach (w t. 12-13) skróty w notacji t. 66 i 67 powodują, że nie jest jasne, w ilu taktach Chopin chciał oznaczyć pedalizację. Możliwości interpretacji przekazanej najprawdopodobniej przez KG pisowni [A] zostały omówione w pierwszej części Marsza – patrz t. 11-13. Jeśli chodzi o wydania, to jedynie w Wn2mar i Wn2 powtórzono tu wersję z t. 11-14 (w każdym inną). Wf (→Wa) ma pedalizację aż w czterech taktach, co z pewnością jest błędem (por. t. 68), a Wn1 przedstawia jedną z możliwych interpretacji KG. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Wf1 (→Wf2) ma jako ostatnią ćwierćnutę akord Des-Ges-des. Ten oczywisty błąd poprawiono w Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wa, a także w WfSz. O pomyłkowym skopiowaniu w tym takcie dolnej pięciolinii z poprzedniego taktu świadczy także nieuzasadnione powtórzenie pedalizacji. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Dopiski WfSz |
||||||||||
t. 68-69
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Analiza wszystkich czterech analogicznych miejsc (t. 14-16, 22-24, 68-70 i 76-78) prowadzi do wniosku, że łuk Wn1 i taki sam łuk dodany w korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) są prawdopodobnie niedokładne. Pozostałe dwie wersje można natomiast uważać za autentyczne – są to dwie najbardziej uzasadnione interpretacje zapisu KG. W tekście głównym podajemy wersję Wa, której zgodność z zamysłem Chopina jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobna. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||
t. 70
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
W KG, tak jak w t. 16 (t. 70 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą w większości wydań – jedynie w Wn1 koniec łuku odtworzono w sposób dosłowny, natomiast w Wf1 (→Wf2) łuk w t. 69-70 został w całości przeoczony. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||
t. 70-78
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »