mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 68-69

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Łuk w KG (interpretacja) i Wn2mar (→Wn2)

!!!   miniat: ta co w t. 14-15.              Tu tr = puste;      red = łuk od końca 68 do cięcia w 70 (łuki zrobić tu na wzór t. 14-16, powinny się nawet dać skopiować) 

Łuk w Wn1 i Wf3 (→Wf4,Wf5)

nic na końcu 68 + łuk od raz 69 do cięcia (odpowiednik EZnieU3 w t. 15)

Łuki w Wa

łuk TGTU od 4 w t. 68 do 1 w t. 69 + łuk od 2 w t. 69 do cięcia (odpowiednik EZTU w t. 15)   całość = TGTU
..

Analiza wszystkich czterech analogicznych miejsc (t. 14-16, 22-24, 68-70 i 76-78) prowadzi do wniosku, że łuk Wn1 i taki sam łuk dodany w korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) są prawdopodobnie niedokładne. Pozostałe dwie wersje można natomiast uważać za autentyczne – są to dwie najbardziej uzasadnione interpretacje zapisu KG. W tekście głównym podajemy wersję Wa, której zgodność z zamysłem Chopina jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobna.
W Wf1 (→Wf2) nie ma tu w ogóle łuków, co jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 70

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Koniec łuku w KG, odczyt dosłowny (→Wn1)

!!!   miniat: jak w t. 16;          tu dłuższy koniec łuku (zasięg mniej więcej jak w "starym TGTU", skończyć przed pauzą)

Koniec łuku w KG (interpretacja kontekstowa→Wn2mar→Wn2), Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wa

"nowe TGTU" = war 12_red
..

W KG, tak jak w t. 16 (t. 70 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą w większości wydań – jedynie w Wn1 koniec łuku odtworzono w sposób dosłowny, natomiast w Wf1 (→Wf2) łuk w t. 69-70 został w całości przeoczony.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 75-76

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Bez łuku w KG (→Wn1)

!!!   miniat: nic.            Tu pusta klisza 

Łuk w Wf (→Wa) i Wn2mar (→Wn2)
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 76-77

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Łuk w KG (→Wn1)

Łuk w Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wn2mar (→Wn2)

TGTU (lewy kawałek łuku 77-78, bez końcówki łuku z poprzedniej linijki)

Łuki w Wa

TGTU bez nawiasów

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Analiza wszystkich czterech analogicznych miejsc (t. 14-16, 22-24, 68-70 i 76-78) prowadzi do wniosku, że łuk Wn1, oparty na interpretacji skrótowego zapisu KG metodą "kopiuj i wklej", jest prawdopodobnie niedokładny. Pozostałe dwie wersje, będące z pewnością (Wf3) lub prawdopodobnie (Wa) rezultatem wpisów korektowych Chopina, można natomiast uważać za autentyczne. Tekst główny opieramy na Wa, którego zgodność z zamysłem Chopina jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobna. Łuk występujący tylko w Wa podajemy w formie wariantowej (w nawiasie), gdyż w wydaniu tym nie można całkiem wykluczyć ingerencji adiustatora.
Wf1 (→Wf2) nie mają tu w ogóle łuków, co jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 78

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Koniec łuku w KG, odczyt dosłowny

!!!   miniat: jak w t. 16;          tu dłuższy koniec łuku ("stare TGTU")

Koniec łuku w KG (interpretacja kontekstowa→Wn), Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wa

"nowe TGTU" = war 12_red
..

W KG, tak jak w t. 16 (t. 70 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą we wszystkich wydaniach – jedynie w Wf1 (→Wf2) łuk w t. 77-78 został w całości przeoczony.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa