mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 19-20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

as1 i f1 w akordach w KG (→Wn1) i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: t. 19 i pół 20, tylko górna 5-linia z przeniesioną pr.r., bez bemoli, ścieśnione.              TGTU bez bemola as1

as1 (+ ostrzegaw­czy) i f1 w Wn2mar (→Wn2) i Wa2

miniatura z trzema bemolami przed 1. akordem

Bez as1 i f1 w akordach w WfS

miniat bez bemoli
..

Skreślenia górnych nut akordów zostały wpisane w WfS zapewne przez Chopina lub na podstawie jego wskazówek. Jest to najprawdopodobniej ułatwienie dla pianistów o małej ręce, przeznaczone do wykorzystania przy amatorskich wykonaniach. Z tego względu wersji tej nie uwzględniamy w tekście głównym. Podobne wpisy znajdują się w t. 73-74 i 81-82.

W t. 19 w Wn2mar (→Wn2) i Wa2 dodano  ostrzegawczy przed pierwszym as1 – por. uwagę poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 19

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed ges, as i as1. Podobnego uzupełnienia dokonano w Wn2mar (→Wn2) i Wa2, przy czym  przed ges dodano już w Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Prawidłowy zapis trylu w 1. połowie tego taktu i jego wszy­stkich powtórzeń – t. 28, 74 i 82 – pojawił się w źródłach (nie licząc egzemplarzy lekcyjnych) dopiero kilkanaście lat po publikacji Sonaty, w Wa2 i Wn2. Błąd popełnił Chopin, który w [A] (→KG→Wn1→Wn2mar, →Wf1→Wf2→Wa1) zapisał trylowaną półnutę jako Ges (z ostrzegawczym ). W korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) błąd został zauważony, jednak przy realizacji poprawki popełniono kolejny, mecha­nicznie przenosząc nutę razem z poprzedzającym ją bemolem, co dało Fes. Poprawny tekst oznaczony został we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.
Podobną pomyłkę, polegającą na wpisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, znajdujemy także np. w Bolerze a op. 19, t. 187.

W Wa pominięto wężyk po trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy A , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 24

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W [A] (→KG,Wf) Chopin przeoczył klucz basowy. Znak uzupełniono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 26

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Tak jak w t. 18, w KG (→Wn1) i Wf nie ma  podwyższającego ges2 na g2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji