Zapis rytmu w Wn, w którym wartości rytmiczne obu oznaczonych głosów pr.r. sumują się do półnuty z kropką zapisanej w l.r., jest poprawny formalnie oraz sensowny muzycznie i pianistycznie. Nie ma więc powodu, by wątpić w jego zgodność z [A]. Dodanie w Wf (→Wa1→Wa2) kropek przedłużających oktawę a1-a2 jest zapewne dziełem sztycharza, który nie zrozumiał, że półnuta dis2 ma na 3. mierze taktu brzmieć razem z gis1-fis2-gis2. Wersja Wa3, wyraźnie błędna, powstała być może w wyniku niedokończonej próby przywrócenia wersji Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wf
notacja: Rytm