op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
Utwory
0
op. 64 nr 1, Walc Des-dur
Wf1
porównaj
Tekst główny
As
- Autograf szkicowy
AI
- Autograf I
AII
- Autograf Caraman
AIII
- Autograf Rothschild
A
- Autograf
Wf
- Wydanie francuskie
Wf1
- Pierwsze wydanie francuskie
Wf2
- Drugie wydanie francuskie
WfD
- Egzemplarz Dubois
WfS
- Egzemplarz Stirling
Wn
- Wydanie niemieckie
Wn1op
- Pierwsze wydanie niemieckie op. 64
Wn1Des
- Pierwsze wydanie niemieckie Walca nr 1
Wn2op
- Drugie wydanie niemieckie op. 64
Wn2Des
- Drugie wydanie niemieckie Walca nr 1
Wn3op
- Poprawiony nakład Wn2op
Wn3Des
- Trzecie wydanie niemieckie Walca nr 1
Wn4Des
- Zmieniony nakład Wn3Des
Wa
- Wydanie angielskie
WaC
- Najwcześniejsze wydanie angielskie
WaW1
- Pierwsze wydanie angielskie
WaW2
- Zmieniony nakład WaW1
W wersji przygotowanej do druku Chopin powrócił do koncepcji zaakcentowania nuty f2, ale dopiero w t. 108. Akcent (długi) ma tam już inny charakter, gdyż nuta ta jest przetrzymana do następnego taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
