op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 64 nr 3, Walc As-dur
Źródła
- Autograf szkicowy
- Autograf
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie op. 64
- Pierwsze wydanie niemieckie Walca As
- Drugie wydanie niemieckie op. 64
- Drugie wydanie niemieckie Walca As
- Poprawiony nakład Wn2op
- Wydanie angielskie
- Najwcześniejsze wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Zmieniony nakład WaW1
As - Autograf szkicowy
Data: | [ca 1846-1847] |
Tytuł: | Brak |
Na podwójnej karcie Walc zapisany jest na stronach 1 i 4. Na stronie 2 widoczne są – "do góry nogami" w stosunku do Walca – próbki notacji Scherza z Sonaty g op. 65. W mUltimate Chopin, chcąc zachować rzeczywisty układ stron podwójnej karty, a zarazem przedstawić strony z Walcem we właściwej kolejności i koło siebie, przyjęliśmy układ stron 2-1-4-3, co odpowiada przeglądaniu rękopisu złożonego tak, by Walc znajdował się wewnątrz karty.
As pisany był najpierw piórem (atramentem), a następnie uzupełniony i poprawiony ołówkiem. T. 133-140 zapisane są w dwóch wersjach, z których późniejsza stała się ostateczną. Ołówkiem dopisany jest w większości akompaniament, zwłaszcza akordy l.r., ale także szereg poprawek w melodii oraz ostateczna postać t. 147-148, które pierwotnie wypełniały tylko jeden takt.
Pisząc A, Chopin z pewnością posiłkował się As, co nie uchroniło go przed kilkoma błędami.
Oryginał w: | Bibliothèque de l'Opéra, Paryż |
Sygnatura: | Rés 50 (1) |