Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 45

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

c1 w KG (→Wn), Wa1 i Wa3

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.     TGTU = c1 z laseczką

Bez c1 w Wf i Wa2

..

Brak nuty c1 w Wf – o ile nie jest pomyłką sztycharza – wydaje się być wersją pierwotną, por. t. 47. Brak śladów usuwania tej redukuje niemal do zera prawdopodobieństwo usuwania tej nuty przez Chopina. Nutę usunięto – pod wpływem Wf – w Wa2, by dodać ją z powrotem w Wa3, tym razem na podstawie Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 46

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

as2 w KG (→Wn1) i Wf (rutynowa interpretacja), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: pół taktu i 4 szesnastki, tylko górna 5-linia.      Tu bemol przed tylko 5. szesnastką (nie licząc innych dźwięków es2, b2 itp.)

a2 w KG (→Wn1) i Wf (interpretacja kontekstowa)

!!!         TGTU

..

Przed 5., 15., 19. i 23. szesnastką w KG (→Wn1) i Wf nie ma żadnego znaku chromatycznego, tak iż należałoby je wszystkie odczytywać jako a2. W 2. połowie taktu jest to w oczywisty sposób błędne, co skłoniło adiustatora Wn2 (→Wn3) do uznania całości tego taktu za przykład pominięcia znaku aktualnej tonacji i dodania już przy pierwszej z wymienionych nut. Bemol w tym miejscu znajduje się także w Wa, co mogłoby w zasadzie odpowiadać pisowni Chopina w podkładzie do tego wydania. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że również w Wa mamy do czynienia z ingerencją adiustatora:

  • w podobnym zwrocie melodycznym w t. 48 jako 5. szesnastka występuje eis2, co więcej, brak jest w źródłach przywracającego e2 w 2. połowie taktu;
  • Chopin niewątpliwie słyszał as2 dopiero w 2. połowie taktu, gdzie jest ono oczywiste ze względu na As w basie. Pierwsza połowa taktu mogła być zatem zapisana bezbłędnie, choć w sposób mylący, jeśli wziąć pod uwagę ugruntowaną tonację As-dur w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 48

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Kasownik przywracający e2 znajduje się tylko w Wn i Wa3. Przeoczenie Chopina nie ulega tu wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn

t. 49

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

w KG (→Wn) i Wa3

Bez znaku w Wf i Wa1 (→Wa2)

..

Trudno powiedzieć, jak doszło do sytuacji, w której  wpisane w KG (→Wn) najprawdopodobniej ręką kopisty nie pojawia się ani w Wf, ani w Wa1 (→Wa2). W każdym razie bardziej prawdopodobna wydaje się jakaś pomyłka (zapewne przeoczenie) niż usunięcie tego oznaczenia przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty KG

t. 50

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W KG, Wf i Wa1 (→Wa2) brak  przywracającego a2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy KG