Zagadnienia : Błędy Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 25
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Septyma w KG jest z pewnością błędna, jednak bez porównania z innymi źródłami nie jest jasne, czy pomyłka dotyczy dolnej czy górnej nuty. Dowodzi tego choćby sposób, w jaki zadiustowano to miejsce w Wn1. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawny tekst Wf, Wa i Wn2 (→Wn3). Przed Fis1-Fis i fis-fis1 dodajemy krzyżyki ostrzegawcze. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||||||
t. 26
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
W KG, Wf i Wa nie ma znaków chromatycznych przed 9. ósemką, tak iż nie jest całkiem jasne, czy należy ją czytać jako eis-eis1-eis2-eis3 czy e-e1-e2-e3. Porównanie z poprzednim taktem wskazuje na typowe dla Chopina przeoczenie kasowników przywracających e i e2. W Wn1 dodano jednak podwyższający e3 na eis3, co z pewnością jest błędem (powtórzonym jednak w Wa3). Prawidłowo zapisany tekst ma tylko Wn2 (→Wn3). W Wa1 górna nuta partii pr.r. zapisana jest błędnie jako d3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||||||
t. 39-46
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Określenie sempre piano, umieszczone w KG i Wa pod partią l.r. w t. 39, w Wn1 przydzielono do t. 46, zapisanego poniżej. Pomyłkę poprawiono w Wn2 (→Wn3), przenosząc jednak wskazówkę pomiędzy pięciolinie. Mimo iż określenie to jest podobnie umiejscowione w Wf, można mieć wątpliwości, czy odpowiada to intencji Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 66
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG |
|||||||||
t. 95-97
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Spośród czterech źródłowych wersji łukowania tylko dwie pierwsze – KG i Wa oraz Wf – są prawdopodobnie autentyczne. Wersja Wn1 jest z pewnością błędna – sztycharz pomylił takty i umieścił podział łuku o takt za późno. Natomiast adiustator Wn2 (→Wn3) uznał przypuszczalnie, że łuk od przednutki i łuk frazowy, w KG stykające się ze sobą, tworzą jeden łuk, biegnący od przednutki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »