Zagadnienia : Błędy Wa
t. 26
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
W KG, Wf i Wa nie ma znaków chromatycznych przed 9. ósemką, tak iż nie jest całkiem jasne, czy należy ją czytać jako eis-eis1-eis2-eis3 czy e-e1-e2-e3. Porównanie z poprzednim taktem wskazuje na typowe dla Chopina przeoczenie kasowników przywracających e i e2. W Wn1 dodano jednak podwyższający e3 na eis3, co z pewnością jest błędem (powtórzonym jednak w Wa3). Prawidłowo zapisany tekst ma tylko Wn2 (→Wn3). W Wa1 górna nuta partii pr.r. zapisana jest błędnie jako d3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||
t. 32
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Autentyczności wersji Wa nie można wykluczyć, jednak zdaniem redakcji bardziej prawdopodobna jest pomyłka, np. wskutek podobieństwa 2. połowy taktu do t. 34. Chopin rezygnował z uderzenia h w podobnych miejscach tylko wtedy, gdy nuta ta była zajęta przez l.r. (t. 34, 42 i analog.) lub gdy 1. palec pr.r. pozostawał na ćwierćnucie dis1 kończącej frazę wewnętrznego głosu pr.r. (t. 60 i 80). Zachowany w Wa 4. palec nad tą ósemką również przemawia za pomyłką – pojedynczą nutę h1 wygodniej wykonać 2. palcem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa |
|||
t. 113
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
W KG (→Wn1) i Wa przed ćwierćnutami nie ma znaków chromatycznych, tak iż należałoby je odczytywać jako cis i cis2. Mimo iż brzmieniowo wersja ta nie budzi zastrzeżeń, o przeoczeniu kasowników świadczą:
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |