Rytm
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Użycie metrum dziwi jedynie w Wn1, gdyż w Wf nie użyto oznaczenia w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, ani w op. 25, ani w op. 10, ani w Etiudzie f Dbop. 36 nr 1 (por. też Impromptu As op. 29). W każdym razie, prawidłowość i autentyczność metrum jest niepodważalna wobec zgodnej wersji KG i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zmiany metrum , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , 4/4 czy 2/2 |
||||||
t. 28
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Nie wydaje się, by występujące w źródłach skrócenie tego taktu – liczy on tylko trzy ćwierćnuty – miało jakieś praktyczne, czy wyrazowe znaczenie, gdyż jest ono skompensowane przez fermatę nad końcową pauzą. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dla tej pauzy zgodną z metrum wartość półnuty. Być może na wcześniejszym etapie komponowania Etiudy Chopin wprowadzał tu jakieś zmiany i po poprawkach nie sprawdził dokładnie zapisu rytmicznego. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy rytmiczne |
||||||
t. 37-38
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Brak przetrzymania cis w Wf mógł być zamierzony przez kompozytora, ale prawdopodobne jest też przeoczenie (sztycharza, kopisty lub samego Chopina). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne |
||||||
t. 46
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Zapisana w KG (→Wn1) błędna wartość basowego eis – podwójnie punktowana półnuta – w intencji Chopina miała prawdopodobnie zapewnić równoczesne wybrzmienie (przed pauzą) wszystkich trzech głosów. Dlatego w tekście głównym proponujemy odpowiednią notację, wprowadzoną w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG |
||||||
t. 50
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Brak w KG (→Wn1) kropki przedłużającej półnutę fis wydaje się być pomyłką kopisty – w analogicznym t. 70 KG ma kropkę, znajduje się ona także w obu taktach zarówno w Wf, jak i Wa. Wersja Wn2 (→Wn3) jest wprawdzie logiczna, jednak by uznać ją za zgodną z intencją Chopina, trzeba by założyć, że w obu tych taktach kompozytor popełnił wyraźny błąd w prostej sytuacji (inaczej niż w t. 46). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »