mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 26-27

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuk KG (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   EZnieU

Łuk KG, interpretacja kontekstowa

Łuki Wf

Łuki Wa

Łuk Wn2 (→Wn3), możliwa interpretacja KG
..

W tekście głównym podajemy najnaturalniejszą naszym zdaniem interpretację zapisu KG, uwzględniającą skłonność Gutmanna do rysowania (zbyt) obszernych łuków – por. Etiudę a nr 11, t. 9. Łuki Wf nie budzą większych zastrzeżeń, natomiast przerwany łuk Wa wydaje się być skutkiem jakiegoś nieporozumienia – kontekstowa interpretacja łukowania podkładu do tego wydania doprowadziłaby przypuszczalnie do wersji Wn2 (→Wn3). Patrz też uwaga do t. 25.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 27

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Fis1-Fis w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ten motyw, tylko dolna 5-linia, bez łuku i klinika.        Tu TGTU = puste

Fisis1-Fisis w Wa
..

Wersja Wa jest obarczona niepewnością, jeśli chodzi o jej autentyczność – może to być pomyłka lub adiustacja, czego nie da się stwierdzić bez rękopiśmiennego podkładu do tego wydania lub innych dodatkowych informacji źródłowych. Dlatego w tekście głównym podajemy zgodną wersję pozostałych źródeł. Od strony muzycznej wersja Wa wydaje się mniej zręczna, gdyż bez wyraźnego powodu omija w postępie basu Fis, podstawę wyjściowego i docelowego akordu dominanty w tonacji h-moll/H-dur: (Fis)-Eis-Disis-Eis-Fisis(!)-Ais.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 27-28

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

 w KG

!!!   miniat: 2. połowa t. 27 i początek 28, tylko górna 5-linia, bez łuków i akcentu.       TGTU (fff nad półnutą pr.r. i akcent długi pomiędzy)

 w Wa i Wn

fff pomiędzy, razem z akcentem krótkim. EZnieU

 w Wf

EZnieU1 (> i ff)
..

W tekście głównym podajemy  wpisane przez Chopina w KG.  w Wf to zapewne wersja pierwotna – por. t. 23, a także t. 15-21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 28

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG, Wf i Wa jedynym znakiem chromatycznym przed ostatnim akordem pr.r. jest ostrzegawczy  przed e1. Zdaniem redakcji, znak ten nie jest tu niezbędny, w przeciwieństwie do  przywracającego fis1, który dodano tylko w Wn. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 28

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Pauza ćwierćnutowa w KG (→Wn), Wf i Wa.

!!!   miniat: nic.       

Pauza półnutowa proponowana przez redakcję
..

Nie wydaje się, by występujące w źródłach skrócenie tego taktu – liczy on tylko trzy ćwierćnuty – miało jakieś praktyczne, czy wyrazowe znaczenie, gdyż jest ono skompensowane przez fermatę nad końcową pauzą. Z tego względu w tekście głównym proponu­jemy dla tej pauzy zgodną z metrum wartość półnuty. Być może na wcześniejszym etapie komponowania Etiudy Chopin wprowadzał tu jakieś zmiany i po poprawkach nie sprawdził dokładnie zapisu rytmicznego.
Wartości rytmiczne niezgodne z deklarowanym me­trum pojawiają się w jednym z autografów Nokturnu H op. 62 nr 1, t. 67 – takt na 4/4 wypełniony jest całą nutą i półnutą.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne