mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 104

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Kontynuacja łuku w KG (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: pierwsza triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i tempa, ale z metrum.           1. łuk zaczęty wcześniej (EZnieU) + TGTU: pozostałe 2 łuki pr.r. w tej linijce i 1. łuk l.r.

Nowy łuk w KG (interpretacja kontekstowa), Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU cała linijka pr.r. (łuki) i 1. łuk l.r.
..

Pierwszy łuk pr.r., w KG zbyt wcześnie rozpoczęty i w ogóle przesunięty w lewo, zmylił sztycharza Wn1, który połączył go z poprzednim. Pozostałe niedokładne łuki KG w tym takcie zostały zinterpretowane prawidłowo, zgodnie z wersją pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

fis1 w KG i Wn1 (interpretacja kontekstowa), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: 7. ósemka (z ćwierćnutą), tylko górna 5-linia, bez akcentu i łuku.             TGTU=fis z #

a1 w Wf

zamiast fis1
..

Jako 3. ćwierćnutę wewnętrznego głosu pr.r. Wf ma a1. Jest to niemal na pewno tzw błąd tercjowy.
W KG (→Wn1) odpowiednią nutą jest f1. Ten oczywisty błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3), poprawną wersję ma także Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 113

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG (→Wn1) i Wa przed ćwierćnutami nie ma znaków chromatycznych, tak iż należałoby je odczytywać jako cis i cis2. Mimo iż brzmieniowo wersja ta nie budzi zastrzeżeń, o przeoczeniu kasowników świadczą:

  • logika przebiegu harmonicznego – ta i poprzednia triola tworzą skróconą wersję motywu wykorzystanego w progresji w t. 109-112. W tej skróconej postaci jest on następnie powtórzony jeszcze dwukrotnie w dalszej części t. 113-114. Nie ma powodu, by w tym jednym miejscu rezygnować z półtonowego kroku ćwierćnut wypełniających oktawy;
  • myląca ortografia chromatyczna – zmiana des na cis mimo zachowania regularnej notacji oktaw w tonacji f-moll;
  • znaki dodane – zapewne przez Chopina – w korekcie Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG