op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur
Źródła
- Kopia Gutmanna
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Inny egzemplarz Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
| Wydawca: | Maurice Schlesinger |
| Data: | X 1837 |
| Tytuł: | Etudes || 9me Étude |
| Dedykacja: | Madame la Comtesse d'Agoult |
Podkładem dla Wf1 był rękopis (zaginiony), bardzo zbliżony do wersji KG sprzed poprawek Chopinowskich – patrz charakterystyka KG. Mimo nieuwzględnienia tych istotnych uzupełnień i poprawek, podkład do Wf1 prawdopodobnie nie był całkiem pominięty w fazie dopracowywania rękopisów edycyjnych, na co wskazują np. wskazówki marcato w t. 25 i 
w t. 50.
Wf1 było najprawdopodobniej korygowane przez Chopina tak jak inne Etiudy, choć w tej Etiudzie nie ma wyraźnych śladów takich poprawek. Ingerencję Chopina można jednak podejrzewać np. w przypadku arpeggia 2. akordu l.r. w t. 8.
W Wf1 brak wielu niezbędnych znaków chromatycznych, co niemal na pewno odpowiada notacji podkładu. Przykładowo, w t. 24 brakuje 
przed gisis i 
przed ais, a w t. 39 nie ma kasowników obniżających cis(1) na c(1). Niektóre braki wydają się jednak obciążać sztycharza, np. brak 
obniżającego gis2 na g2 na początku t. 27.
| Oryginał w: | Bibliothèque Nationale de France, Paryż |
| Sygnatura: | Rés. F. 1580 |
