Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 25

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

 w A (→Wn)

!!!     przed 4 (EZnieU)

 w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!     TGTU

..

Wcześniejsze zdjęcie pedału, oznaczone w A (→Wn) i jeszcze wcześniejsze – w Wa1, wpisane są w źródłach przekazujących pierwotną wersję motywu basu w t. 25-26 (pojedynczymi nutami). Związek pedalizacji z brzmieniem postępu basowego wydaje się tu całkiem prawdopodobny, toteż w tekście głównym podajemy  na końcu taktu, zgodnie z Wf, w którym Chopin wprowadził ulepszoną wersję basu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 26

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W Wa1 brak  przed ges2, co w tym kontekście musi być uznane za błąd (przypuszczalnie przeoczenie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności Wa

t. 27-28

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Bez palcowania w A (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: 1. triola t. 27, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku i dynamiki.         Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf

!!!      całe pod nutami (t. 27 aż do 1. ósemki t. 28)

Palcowanie wpisane do WfD

!!!      TGTU (nad i pod)

..

Palcowanie dolnego głosu Chopin dodał najprawdopodobniej korygując Wf (także w t. 28 i 29). Zwraca uwagę, że kompozytor uznał palcowanie górnego głosu za niewymagające wskazówek – por. Etiuda gis nr 6, t. 14-15. Wpis w WfD dowodzi, że co było oczywiste dla Chopina, mogło już takie nie być nawet dla tak utalentowanej uczennicy, jak panna O'Meara.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wf

t. 28

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Bez palcowania w A (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: 4 ostatnie ósemki 1. połowy taktu, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.            Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf

!!!      TGTU 10 cyfr

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

!!!      4 pary cyfr = TGTU, potem tylko 5 (!) nad ces3

..

Palcowanie początku frazy zostało dodane przez Chopina prawdopodobnie w korekcie Wf. Powtórzono je następnie – z błędami – w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 32-34

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

Notacja trzytaktowego postępu chromatycznego nie zawiera w źródłach błędów, jednak niektóre znaki ostrzegawcze wydają się niepotrzebne. W tekście głównym pozostawiamy tylko kasowniki przed d i e w ostatniej trioli każdego taktu, gdyż są to nuty, przed którymi w tonacji Des-dur można oczekiwać znaków (Chopin w A i Wf pominął tylko ostatni z nich, przed e3 w t. 34, uzupełniony w Wn1). W A (→Wn1) i Wf Chopin wpisał jeszcze bemole przed as2 i b2 w t. 33 oraz as3 i b3 w t. 34. W Wa, a zwłaszcza w Wn2 (→Wn3) dodano jeszcze po kilka znaków w każdym takcie.
W pisowni Chopinowskiej zwraca uwagę ortografia 6. seksty każdego z tych taktów – Chopin konsekwentnie pisze ais-fis zamiast b-ges, które są w Des-dur dźwiękami gamowłaściwymi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy