Zagadnienia : Błędy KF
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 5
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
W KF (→Wn1) ostatnie dwie szesnastki tego taktu zostały omyłkowo przepisane z następnej grupy (3. i 4. szesnastka t. 6). Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KF |
||||||
t. 5
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych na 1. i 4. szesnastce ostatniej grupy. Ze względu na regularność figuracji można przyjąć, że Chopin miał na myśli his2-dis3 i dis3-fis3. Gdy grupa ta jest zapisana bez przenośnika oktawowego, tekst nie wymaga żadnych znaków i taką notację widzimy w Wf. W pozostałych źródłach użyto przenośnika oktawowego (tak jak w tekście głównym), co rodzi potrzebę sprecyzowania zapisu:
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF |
||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Przed 2. szesnastką każdego z tych taktów nie ma w źródłach znaków chromatycznych z wyjątkiem niemogących pochodzić od Chopina kasowników dodanych w Wn2 (→Wn3). Wydaje się więc, że górną nutą ma tu być ais2. Istnieją jednak mocne przesłanki, zarówno źródłowe (poświadczona także w innych utworach niepewność Chopina, jeśli chodzi o zapis nut a/ais w tonacji gis-moll), jak i stylistyczne (naturalność przebiegu harmonicznego), by uznać to za błąd Chopina. Dlatego w tekście głównym sugerujemy uzupełnienie kasowników dla uzyskania brzmienia a2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KF |
||||||
t. 12
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Trzecia ósemka jest w KF niekompletna i przez to nieczytelna. Widać tam ślady niedokończonej poprawki – usunięto główkę nuty Ais, prawdopodobnie wraz ze stojącym przed nią (dającym Aisis), jednak w miejsce usuniętej nuty nie wpisano żadnej innej. W Wn1 zdecydowano się wydrukować w tym miejscu Ais; w wersji tej pozbawiona znaku chromatycznego 5. ósemka brzmi Fis. Z kolei adiustator Wn2 (→Wn3) dodał przed nią , podwyższając na Fisis. Żadna z tych wersji nie może być autentyczna, o czym przekonuje zgodny tekst Wf i Wa z Fisis na trzeciej, a co za tym idzie, także na 5. ósemce. Zdaniem redakcji, ta właśnie wersja była najprawdopodobniej jedyną zapisaną przez Chopina i gdyby nie popełniony przez kopistę tzw. błąd tercjowy, znalazłaby się także w KF. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 12
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Krzyżyk przywracający cis2 pojawia się w [A] (→KF→Wn1) i Wa1 dopiero przed 9. szesnastką, co jest niewątpliwie błędem Chopina (kompozytor, tak jak w wielu innych miejscach, skupił się tylko na oznaczeniu górnego głosu). W pozostałych źródłach znak przeniesiono na właściwe miejsce (Wf oraz Wn2 i Wn3) lub tylko dodano w tym miejscu (Wa2 i Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »