Skróty pisowni i inne
t. 1-8
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W całej Etiudzie we wszystkich rękopisach niektóre powtarzające się figury zapisane są skrótowo za pomocą znaków // lub •/•. Najwięcej tego typu uproszczeń jest w KDP, najmniej – w A (pojawiają się dopiero w t. 12, w t. 1-8 ich nie ma). W KDP skrótowy zapis partii l.r. w t. 1-2 jest nieścisły – już druga figura t. 1 zapisana jest jako powtórzenie pierwszej. Odczytane dosłownie, oznaczałoby to, że podstawą basową jest w tych taktach osiem razy As1, co choćby z pianistycznego punktu widzenia jest nie do pomyślenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|
t. 9-18
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W tych taktach skrótowy zapis powtarzających się figur (patrz t. 1-8) pojawia się we wszystkich trzech rękopisach – AI, A i KDP. W kopii, począwszy od końca t. 12, zwraca uwagę użycie aż czterech wariantów znaku powtórzenia. Zdaniem redakcji, powodem mogło być wystąpienie tego rodzaju znaków, innych niż stosowane przez kopistę, w przepisywanym autografie – pierwszy z nietypowych dla KDP znaków pojawia się w tym samym takcie, w którym podobny znak (z dwiema kreskami) jest wpisany w A. W t. 17 uważamy zapis A za niedokładny – patrz uwaga do tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Skrótowy zapis A |
|
t. 19-28
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W tych taktach Chopin nadal stosuje skrótowy zapis powtarzających się figur (por. t. 1-8 i 9-18) we wszystkich trzech rękopisach – AI, A i KDP. Nadal też w KDP jest najwięcej znaków powtórzenia, które w tym fragmencie wszystkie mają już "chopinowską" formę // (patrz też t. 26-27). W t. 19 uważamy zapis A za niedokładny – patrz uwaga do tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Skrótowy zapis A |
|
t. 31-38
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Od t. 35 do końca Etiudy Chopin w obu autografach – AI i A – wielokrotnie stosuje skrótowy zapis powtarzających się figur (por. np. t. 1-8 i 9-18). Co ciekawe, zapis AI jest precyzyjniejszy, gdyż uwzględnia różnice wielkości główek nutowych. Pisownię A uważamy w t. 35 i 36 za niedokładną pod tym względem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Skrótowy zapis A |
|
t. 39-47
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Obfitująca w powtarzające się figury końcowa część Etiudy zapisana jest we wszystkich rękopisach – AI, A i KDP – z jak najczęstszym wykorzystaniem znaków powtórzenia //. Tak jak przedtem (por. np. t. 19), pisownię A w t. 41-43, nieuwzględniającą różnicy wielkości główek nut basowych, uważamy za niedokładną. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Skrótowy zapis A , Niedokładności A |