Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 41-42

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Ciągły łuk w AI, A (→Wn) i Wf

!!!   miniat: po jednej grupie z każdej strony kreski taktowej, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.      TGTU

Dwa łuki w Wa

!!!      do ostatniej szesnastki 41 i od pierwszej 42

..

Zdaniem redakcji, podział łuku w Wa jest najprawdopodobniej wynikiem niezrozumienia intencji Chopina przez kopistę lub sztycharza (w A t. 42 rozpoczyna nową linię tekstu, co sprzyja niedokładnościom w notacji łuków).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 42

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

Tak jak w t. 26-27, widoczne w KDP dwa łuki pr.r., każdy obejmujący 6 nut, zostały niemal na pewno dodane przez kopistę jako część skrótowego oznaczenia w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 43-44

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Bez łuku w AI, KDP, Wn, Wf i Wa

!!!   miniat: 3 ostatnie szesnastki t. 43 i początek 44, tylko górna 5-linia. Bez pp.       Tu pusta klisza 

Łuk w A

..

Nie jest pewne, czy widoczny w A łuczek, biegnący od ostatniego as w t. 43 do początku t. 44, miał w intencji Chopina stanowić część zapisu Etiudy. Szesnastka as skreślona na początku t. 44 sugeruje, że mógł to być np. łuk przetrzymujący, z którego Chopin zrezygnował, ale albo zapomniał go skreślić, albo uznał, że jest zbyt mało widoczny, by go uwzględniono (istotnie, nie powtórzono go w żadnym z zachowanych źródeł). Podajemy ten łuczek w tekście głównym, pozostawiając jego interpretację i ewentualne uwzględnienie wyczuciu wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 43-46

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Trzy łuki w AI – odczyt dosłowny t. 44-46

!!!   miniat: wg wzoru.     Tu w t. 43 łuk do ostatniej nuty + w t. 44-46 to, co war. 2 (AI-transkrypcja). Przenośnik oktawowy na kliszy w wersji EZTU

Dwa łuki w AI (interpretacja kontekstowa), A (→Wn) i Wa

!!!      TGTU (na kliszy razem z przenośnikiem oktawowym EZTU)

Jeden łuk w Wf

!!!      na miniat. jeden łuk nad całą miniaturą, z obciętymi końcami (że kontynuacja w obie strony), ale żeby nie był za płaski...     Na kliszy w t. 43-44 łuk i przenośnik EZnieU

..

W t. 43 łuki AI i A są w oczywisty sposób niedokładne – skrócenie wiąże się z użyciem znaków •/• w AI i poprawką-skreśleniem w A.

Łuki nad pasażami w t. 44-47 pojawiają się w AI tylko na początku i na końcu tego odcinka. Oba łuki robią przy tym wrażenie fragmentarycznych, tak iż wydaje się, że Chopin zamarkował w ten sposób początek i koniec jednego łuku. Przyczyną tej niekompletnej notacji mógł być przenośnik oktawowy, utrudniający czytelne wpisanie środkowej części łuku (z nieco podobną sytuacją spotykamy się w Etiudzie Es op. 10 nr 11, t. 40-42). Kwestię zakończenia łuku w t. 47 omawiamy osobno.

Autentyczność nieprzerwanego łuku Wf wydaje się mało prawdopodobna. Brak podziału jest przypuszczalnie skutkiem nieporozumienia przy odczytywaniu łuków rękopiśmiennego podkładu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 48-49

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Bez łuku w AI, A (→KDP,Wn) i Wa

!!!   miniat: to co pod łukiem (z przednutkami), tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu pusta klisza

Łuk w Wf

..

Łuk l.r. Chopin mógł dodać, korygując Wf. Tego rodzaju adiustacja jest w tym wydaniu mało prawdopodobna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf