Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 21

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

6 nut w AI

!!!   miniat: ta grupa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu G d f c1 f d (bez główki c1).

4 nuty w A (→KDP,Wn1) i Wa

!!!     jak TGTU, tylko G w basie (bez główki c1)

w Wf i Wn1a (→Wn2Wn3)

!!!     TGTU (bez główki c1)

..

Trzecia grupa szesnastek l.r. była dwukrotnie zmieniana przez Chopina (por. uwagę dotyczącą pr.r.), tak iż występuje w źródłach w trzech różnych wersjach. W tekście głównym podajemy najpóźniejszą z nich, wprowadzoną w Wf i w korekcie Wn1a (→Wn2Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 25

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

A i a1 w AI, A (→KDP), Wf i Wa

!!!   miniat: ta grupa, obie pięciolinie, bez pedału.      Tu mała główka na początku l.r. i bez bemoli, łuku i kreseczek nad pr.r. (na miniaturze z kasownikami w nawiasach kwadratowych)

As i as1 w Wn1

!!!     jak TGTU tylko mała główka As w l.r.

As i as1 w Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU  (duże As)

..

Bemole obniżające A i a1 na As i as1 w ostatniej grupie szesnastek zostały dodane w korekcie Wn (nie była to rutynowa adiustacja, jak np. w t. 6, gdyż oba dodane znaki różnią się krojem od innych). Pozostałe źródła mają w tym miejscu A i a1. Kwestia autentyczności tej zmiany (a także wprowadzonej również w Wn1 zmiany w t. 34) to jeden z trudniejszych problemów redakcyjnych w utworach Chopina (patrz charakterystyka Wn1). Wersja Wn, w której połączenie z następnym taktem jest dzięki wspólnemu dźwiękowi (as) gładsze, wykazuje cechy ulepszenia Chopinowskiego, toteż podajemy ją jako podstawową (zmieniamy przy tym – zgodnie z obowiązującą w całej Etiudzie regułą – główkę As w  l.r. na większą; zrobiono to już w Wn2 i Wn3). Rodzi się pytanie, dlaczego tak słyszalnej zmiany Chopin nie wprowadził do Wf? – w momencie pojawienia się tego pomysłu wydanie to mogło być już ukończone. Z kolei brak odpowiedniej poprawki w egzemplarzach lekcyjnych, WfD lub WfS, daje się wytłumaczyć tym, że po kilku latach od ukończenia utworu oryginalny, dobrze przecież brzmiący tekst nie budził na lekcjach sprzeciwu kompozytora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 34

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

6 nut w AI, A (→KDP), Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta grupa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.       Tu 6 nut (TGTU + es1 jako 3. nuta)

5 nut w Wn1

..

Wersja Wn1, w której ostatnia figura t. 34 została dopasowana do schematu rytmicznego obowiązującego od t. 32, a użytego także w t. 29 (po poprawkach) i w 2. połowie t. 21 (też po poprawkach), wydaje się być efektem kolejnej Chopinowskiej przeróbki. Wniosek ten jest wzmocniony brakiem sensownego alternatywnego wyjaśnienia powstania tej wersji – nie widać tu bowiem ani powodu do pomyłki, ani przesłanek do adiustacji ingerującej w bezbłędnie i wyraźnie zapisany tekst A.
W Wn2 (→Wn3) przywrócono wersję A. Tego rodzaju zmiany wprowadzano rutynowo w reedycjach Chopinowskich wydawnictwach Breitkopfa & Härtla – por. np. t. 21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn