Zagadnienia : Błędy A
t. 37
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
W A nie ma znaków chromatycznych przed 1. ósemką. Kasowniki potrzebne dla oznaczenia nut c, c1, c2 Chopin wpisał dopiero przed ostatnią szesnastką taktu i tylko w pr.r. (to samo dotyczy t. 141, będącego powtórzeniem t. 37). W wydaniach uzupełniono potrzebne znaki (niektóre lub wszystkie):
W tekście głównym pozostawiamy tylko kasowniki na początku taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf |
||||||
t. 38
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
W A nie ma znaków chromatycznych przed 1. ósemką 3. miary taktu. Chopin wpisał natomiast przed górną nutą (c) ostatniej szesnastki l.r. Tak jak w poprzednim takcie, jest to niewątpliwy błąd, poprawiony – częściowo lub całkowicie – we wszystkich wydaniach: kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf |
||||||
t. 49
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
Takty 49-68 zostały w A oznaczone numerami 1-20 jako powtórzenie początkowego fragmentu utworu. Jednak jedynka w t. 49 wydaje się być skreślona, a 1. połowa tego taktu wypisana nutami, co w założeniu miało przypuszczalnie ułatwić sztycharzowi orientację w skrótowym zapisie i uchronić przed zbyt dosłownym powtórzeniem początku Poloneza (np. wraz z określeniem tempa). Niestety, ponieważ Chopin omyłkowo dopełnił ów takt pauzami, w Wf wydrukowano początkowo okrojoną wersję, bez dwóch ostatnich akordów (ślady korygowania tego błędu są wyraźnie widoczne). Patrz następna, a także poprzednia uwaga o łukach w tym takcie. Podobnie w t. 153. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy A , Skrótowy zapis A , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 68
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
Widoczny w A znak repetycji oznacza prawdopodobnie, że zapisując Poloneza Chopin przewidywał powtórkę t. 21-68 (wątpliwość wynika m.in. z braku odpowiadającego mu znaku w t. 21). Brak tego znaku w Wf (→Wn,Wa), co może być wynikiem korekty Chopina, wskazuje na zmianę decyzji i tę wersję podajemy w tekście głównym. Nie można też wykluczyć pomyłkowego wpisania znaku repetycji ze względu na sprzyjający dezorientacji brak tekstu nutowego w poprzedzających taktach, co wiązało się ze skrótowym zapisem t. 49-68. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 89
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
Na końcu taktu A ma w l.r. dwie szesnastki, co jest niewątpliwie pomyłką, poprawioną już w Wf1 i wszystkich pozostałych wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |