Ujednolicenie wartości rytmicznych wszystkich składników 2. akordu pr.r. najprawdopodobniej nie leżało w intencji Chopina. Niedokładność zapisu jest tu bowiem tylko pozorna – logika prowadzenia głosów każe widzieć w ais ósemkę, ale realia pianistyczne czynią z niej właśnie szesnastkę. Chopin niejednokrotnie stosował tego typu uproszczoną notację, toteż w tekście głównym zachowujemy pisownię A. Podobnie w t. 92 i 100, co wyklucza ewentualne przeoczenie Chopina.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Różne wartości składników akordu, Adiustacje Wf
notacja: Rytm
