t. 38

Na początku taktu w A widocznych jest szereg skreśleń:

  • ukośne kreski nad i pod dwustronnym znakiem repetycji, sugerujące że początkowo miał on być skierowany tylko w lewo, dla t. 13-37. Na późniejsze dopisanie kropek nakazujących repetycję dla t. 38-53 wskazuje też zbitka graficzna tych kropek ze znakami przykluczowymi, zwłaszcza w pr.r. – patrz niżej;
  • półnuta f2 pomiędzy znakami przykluczowymi na górnej pięciolinii. Przypuszczalnie Chopin zaczął pisać część Des-dur, zapomniawszy o oznaczeniu zmiany tonacji. Dopiero po napisaniu 1. nuty zorientował się w pomyłce, skreślił nutę i dopisał bemole. Gdyby znak repetycji był już wtedy wpisany w całości, nie byłoby powodu do wciskania bemoli tak blisko niego, tak więc najprawdopodobniej druga część znaku repetycji była dopisana jeszcze później, zapewne po napisaniu całego powtarzanego odcinka (t. 38-53;
  • nierozpoznany przez redakcję znak pomiędzy bemolami przykluczowymi a półnutą f2;
  • określenia tempa-charakteru;
  • ósemka f2 na początku dolnego głosu pr.r.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A, Autentyczne korekty Wf

notacja: Skróty pisowni i inne

Powrót do adnotacji
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Zmieniony nakład Wn3
Wn5 - Poprawiony nakład Wn4
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
s. 5, t. 38-53
s. 1
s. 2
s. 3, t. 1-12
s. 4, t. 13-37
s. 5, t. 38-53
s. 6, t. 54-72
s. 7, t. 73-85

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż