|
Repetycja w A, interpretacja kontekstowa |
|
|
|
Wariantowa propozycja redakcji |
Znak repetycji dla tej części znajduje się w A na jej końcu w t. 85, lecz brak jego odpowiednika na początku t. 54. Biorąc pod uwagę, że decyzję o powtórzeniu raz już wykonanego fragmentu podejmuje się na jego końcu, uważamy końcowy znak repetycji za decydującą wskazówkę (początkowy znak precyzuje jedynie, dokąd należy się cofnąć, co na ogół nie budzi większych wątpliwości). Z tego względu przyjmujemy, że pisząc A, Chopin miał na myśli powtórzenie t. 54-85, ale zapomniał to oznaczyć w t. 54 (por. t. 13, w którym w A również brak znaku wskazującego początek repetycji, oraz t. 38, w którym znak otwierający repetycję t. 38-53 był w A najprawdopodobniej dopisywany później). Nie wyklucza to jednak całkiem możliwości omyłkowego postawienia znaku w t. 85, zwłaszcza że Wf (→Wn,Wa) nie mają żadnego znaku repetycji w tych taktach, co może być wynikiem korekty Chopina. Ewentualna korekta mogła też wynikać ze zmiany koncepcji w tej kwestii.
Jako tekst główny podajemy wersję źródła podstawowego, czyli Wf2, z uwagą wskazującą na możliwość powtórki.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Różnice formy, Niedokładności A
notacja: Skróty pisowni i inne
Powrót do adnotacji