t. 4
Dwa akcenty w A (→Wf, odczyt dosłowny) !!! miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia. Tu akcenty na g1-fes2 i g1-es2. |
||
Jeden akcent w Wn (interpretacja kontekstowa Wf) !!! TGTU |
||
Jeden akcent w Wa !!! tylko na g1-fes2 |
Nie jest w pełni jasne, czy Wf ma w 2. połowie taktu dwa akcenty, jak jest w A, czy jeden, jak mają Wn lub Wa. Zdaniem redakcji, w poprzedzającym fragmencie Chopin zdecydowanie wyraził swą intencję pozostawienia jedynie akcentów na 4. i 10. ósemce t. 1-4 i tę wersję, odtworzoną jednoznacznie w Wn, podajemy w tekście głównym. Akcent w analogicznym miejscu 2. ośmiotaktu (t. 12), można jednak uważać za argument za dwoma akcentami w omawianym miejscu t. 4. Wersja Wa jest przypuszczalnie wynikiem adiustacji opartej właśnie na porównaniu z t. 12.
Patrz t. 1-4
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki