Zagadnienia : Adiustacje Wa
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 1-4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
W tekście głównym podajemy palcowanie A dotyczące 2., 3. i 4. ósemki t. 1 (odtworzono je także w Wf i Wa) oraz dodaną w korekcie Wf (→Wn,Wa) cyfrę nad 9. ósemką. Autentyczność tych oznaczeń nie ulega kwestii, w przeciwieństwie do okrojonej, choć dającej ten sam efekt notacji Wn i uzupełnionej przez Fontanę pisowni Wa. Patrz też poprzednia uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
t. 1-2
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Nie jest jasne, jak należy traktować widoczne w źródłach krótkie, dwuósemkowe łuki. Nie budzą one wątpliwości w A, w którym są zgodne z akcentami nad każdą sekstą. Jednakże po usunięciu w korekcie Wf (→Wn,Wa) większości akcentów łuki te wydają się nie odpowiadać nowej akcentacji. Pozostawienie ich mogło być więc kompromisem, mającym na celu uniknięcie dodatkowej, dużej komplikacji korekty. Z drugiej strony nie można wykluczyć, że Chopin usunął akcenty nie po to, by zmienić ich układ, lecz by uniknąć przesady wynikającej z podwójnych oznaczeń. Nie mając zatem zupełnej pewności co do intencji Chopina, proponujemy wersję bez łuków jako zalecaną alternatywę dla tekstu głównego pochodzącego z A (→Wf). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Nie jest w pełni jasne, czy Wf ma w 2. połowie taktu dwa akcenty, jak jest w A, czy jeden, jak mają Wn lub Wa. Zdaniem redakcji, w poprzedzającym fragmencie Chopin zdecydowanie wyraził swą intencję pozostawienia jedynie akcentów na 4. i 10. ósemce t. 1-4 i tę wersję, odtworzoną jednoznacznie w Wn, podajemy w tekście głównym. Akcent w analogicznym miejscu 2. ośmiotaktu (t. 12), można jednak uważać za argument za dwoma akcentami w omawianym miejscu t. 4. Wersja Wa jest przypuszczalnie wynikiem adiustacji opartej właśnie na porównaniu z t. 12. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału |